Weekend w Toruniu.

Toruń to miasto, w którym mogłabym mieszkać. Nie za małe, nie za duże. I ma mnóstwo uroczych miejsc, do których można udać z dziećmi, jak i bez nich. Na tym etapie życia nasze podróże odbywamy w komplecie, co ma swój urok. Za jakiś czas dzieci będą chciały samodzielnie poznawać świat lub w towarzystwie wyłącznie swoich rówieśników. W związku z tym każda taka wspólna podróż jest czasem, z którego chcę czerpać jak najwięcej.
Ten weekend wyszedł spontanicznie. Mieliśmy bowiem odwieźć babcię do pobliskiego Ciechocinka. Zaplanowaliśmy więc wyjazd na cały weekend, w czasie którego to Toruń był główną atrakcją. Byliśmy tam jeszcze niedawno, bo razem z przyjaciółmi spędzaliśmy Sylwestra, tym razem jednak włóczyliśmy się w piątkę.
Na początku ja z Mają skoczyłyśmy do Planetarium. Filmy, które tam puszczają są nieodpowiednie dla maluchów, więc młodsza córa z tatą i babcią załatwiali swoje sprawy.

Potem była obowiązkowa kawa i lody u słynnego Lenkiewicza.

Mały podżeracz. Uwielbia wyjadać mi piankę z kawy.

Co jakiś czas wychodziło słońce, więc można było pospacerować po zabytkowych uliczkach.

W drodze na obiad do polecanej "Pasta & Basta" odwiedziliśmy Muzeum Zabawek. A tam piękne retro wózeczki. 

Obok naprawdę przerażających lalek (współczuję dzieciom z zamierzchłych czasów) znalazły się takie perełki: lale - damy.

Był też telefon tarczowy.

Pewna część wystawy to był powrót do mojego dzieciństwa. Obok wielu zabawek sprzed lat odnalazłam moją ukochaną żółtą kuchenkę. Naprawdę się wzruszyłam.

W pobliżu Muzeum stoi słynna toruńska krzywa wieża, której historię poznaliśmy w Domu Legend.

W Domu Legend zwiedzający mogą wczuć się w legendarne postacie i na własnej skórze odczuć dawne historie. Różyczka była oczywiście pierwsza chętna do wszelakich zabaw.

Poniżej sprawdzanie czy da się stanąć prosto pod krzywą wieżą.

Wieczorem dzieci i dorośli byli wykończeni całodniowymi atrakcjami. A w urokliwym dworku, w którym spaliśmy 32 stopnie. Oj, zdecydowanie przesadzili z ogrzewaniem.

Na następny dzień zaplanowaliśmy Młyn Wiedzy (takie toruńskie Centrum Nauki). Obowiązkowo z drugim kompletem ubrań na przebranie dla dzieci. Świetne miejsce na parogodzinną zabawę i przy okazji naukę. Albo naukę, a przy okazji zabawę. W każdym bądź razie jest to miejsce gdzie dzieci mogą wszystkiego dotykać, wchodzić, siadać, biegać, moczyć się (konieczne ubranie na przebranie). 

Poniżej koło chomika.

Czy można sięgnąć gwiazd?

Doświadczenia wodne - najlepsza zabawa.

Coś co najbardziej fascynowało najmłodszą:

Kolejna super zabawa - zostać konstruktorem. My zbudowaliśmy błękitny pałac. 

Można było też powalczyć na niebieskie miecze.

W Młynie Wiedzy byliśmy już kilka razy i nieraz jeszcze powrócimy.

Zaś w Ciechocinku zdążyliśmy zobaczyć tylko tężnie i trzeba było wracać. 

To był bardzo miły i wyczerpujący weekend. 

Po nim tydzień pełen załatwiania różnych spraw i dylematów: który żłobek, która szkoła? Obie moje dziewczyny czekają od września duże zmiany. 

Moja książeczka manipulacyjna.

I stało się: stworzyłam własnoręcznie książeczkę manipulacyjną (quiet book).
Podobały mi się już wcześniej niesamowicie pomysłowe książeczki, które oglądałam w internecie, jednak zawsze cena mnie przerażała.
Od czasu do czasu siostra marudziła "No uszyj, przecież umiesz", a ja jej na to, że "To od groma pracy". I fakt pracy było mnóstwo, więc nie dziwią mnie ceny. 
Na początku chciałam stworzyć z tektury falistej zwykłą książeczkę, ale wizualnie mi się nie podobała, a z trwałością, to szkoda gadać.
Sięgnęłam więc po filc i  jak już zaczęłam, to poooszło.

Pierwsza strona: literki na rzepy, misiowa spineczka też. Oczy można odchylić i miś już nie śpi (lubimy się bawić w budzenie misia). Na dole koraliki sztuk 10 do nauki liczenia.

Druga strona: Co lubi myszka, a co pszczółka? - można wodzić paluszkiem po drodze myszki i pszczółki. Potem przylepiamy na magnes. Myszka nie pasuje do kwiatka- czuć, bo magnes odpycha i odwrotnie, pszczółka nie usiądzie na serze (mała lekcja fizyki:))
Trzecia strona: trzeba wyjąć jabłuszka z koszyka i zawiesić lub odwrotnie zdjąć i schować. Dla małych paluszków powieszenie na haftce nie jest łatwe. Chmurka odpinana na guziczek.

Czwarta strona: odsuwamy suwak, wyciągamy kropki i przylepiamy na rzep.
Piąta strona: trzeba odszukać pięć ukrytych zwierzątek, otwieranie na zatrzaski.

 Szósta strona: 6 zwierzątek morskich - rybki przesuwają się/płyną, rozgwiazdy można zdjąć i ponownie zahaczyć.

 Siódma strona: laleczka i jej szafa kapsułowa, uczą jak kompletować garderobę, żeby wszystko do siebie pasowało.

Ósma strona: nauka kolorów na przykładzie baloników na rzep (przy okazji świetna okazja, by sprawdzić czy dziecko odróżnia kolory).
Dziewiąta strona: telefon i nauka numerów alarmowych, które można wystukiwać na telefonie, dopasowywać samochodziki do odpowiednich numerów.

 

Dziesiąta strona: kotek, który na pożegnanie macha łapkami i nóżkami. Najpierw trzeba mu jednak umyć zęby, co moje dziecko bardzo lubi robić (u siebie i u kotka).

Moje dziecko bardzo lubi się bawić tą książeczką. Na pewno jest inna niż te, które miała do tej pory - miękka, przyjazna i można z nią zrobić tyle rzeczy. Dzięki niej niesamowicie ćwiczą się małe paluszki oraz mózg (trzeba pomyśleć co zrobić i jak to zrobić).

Wszystko z filcu i wszystko ręcznie uszyte, z wyjątkiem rybek i rozgwiazd oraz zwierzątek z piątej strony. Inspiracji w internecie jest mnóstwo. Na wiele pomysłów wpadałam także już w trakcie szycia.
Była to ciekawa, pochłaniająca zabawa, teraz to zabawa dla mojego dziecka i nie tylko:)