Marzenia... te mniejsze:) oraz "proza życia"

No i nastąpił powrót do pracy. Pierwszy tydzień za nami. Majuś już się zaczyna orientować, że mama co dzień znika na kilka godzin. I rano chciałaby być tylko na rączkach u mnie.
Ale poza tym, moja córa jest tak wyrozumiała dla mnie, że zaczęła przesypiać niemal całe noce. Nie zasypiam więc w pracy:)
Dajemy radę:)

Lubię być z Majeczką, ale lubię też chodzić do pracy. Gadać z ludźmi. Śmiać się. Oj, odżyłam towarzysko:)

Na zmiany domowe mam już mniej czasu, ale popatrzcie, moje małe marzenia się spełniają...

Komódka jest śliczna. Bardzo dobrze się wpasowała w ten kącik. A szufladki, faktycznie rysują nieco drewno, dlatego od razu podkleiłam filcowymi podkładeczkami pod meble (do kupienia w każdym budowlanym markecie).  I wszystko jest w porządku:)